ايليا نفس مامان ليلا

14 و 15 و 16 خرداد تعطيلي سه روزه آخر هفته بود كه تصميم داشتيم به شمال بريم ولي به خاطر كار بابايي نتونستيم مقدمات سفر رو بريزيم مجبور شديم تو خونه بمونيم . روز جمعه 16 خرداد بابايي مرخصي گرفت و ما رو برد كن - سولقون . خيلي شلوغ بود ولي خوش گذشت . به خاطر ايليا جون كه عاشق درياست نزديك يه رودخونه بساطمونو پهن كرديم كه ايليا كنار آب براي خودش بازي كنه و فكر دريا از سرش بياد بيرون . ولي فكر دريا  از سرش  كه بيرون نيومد هيچ ، مي گفت : من گفتم بريم دريا كه شن بازي كنم  . من درياي راستكي مي خوام اين دريا الكيه . ...

با گرم شدن هوا و بلند شدن بيش از حد موهاي ايليا جونم ، تصميم گرفتم كه موهاشو كوتاه كنم ولي خودش اصلا راضي نمي شد و هر وقت بهش مي گفتم موهات بلند شده و تو كه همش درحال ورجه وورجه هستي و عرق مي كني ، قبول نمي كرد يا موقعي هم كه قانع مي شد ،‌مي گفت بايد به اندازه يه مورچه بزني ها .....بالاخره روز 5 شنبه به بوستان بردمش و گفتم اگه پسر خوبي باشي تا موهات كوتاه بشه ، ميبرمت خونه بازي بوستان . ايليا هم به خاطر بازي كه در خونه بازي بوستان رضايت داد كه موهاش كوتاه شه . از موقع متولد شدن ايليا ،‌اين چهارمين باريه كه موهاشو كوتاه مي كنم . بعد از كوتاهي وقتي بهش مي گفتم  كه :ديدي موهات كوتاه شد چه قد راحت شدي ...

...

  سايه ات كم مباد اي پدر ! من نبودم و تو بودي ،  وقتي بود شدم تو تمام بودنت را به پايم ريختي ، حال سالهاست كه با بودنت زندگي مي كنم . هر روز و هر لحظه ، هر آن و هر دم تو هستي . ببخش ! آنقدر هستي كه گاهي نمي بينمت . ببخش ! تمام ناداني ها و نفهمي ها و كج فهمي هايم را ، اعتراض ها و درشتي هايم را و هر آنچه را كه آزارت مي دهد . دستانت را مي بوسم و پيشانيت را ، كه چراغ راه زندگيم بودي و هستي و خواهي بود . پدرم ! ببخش ! اگر پاي تك درخت حياطمان پنهاني غصه هايي را خوردي كه مال تو نبودند . ببخش ! اگر ناخن هاي ضرب ديده ات را نديدم كه لاي درهاي بسته روزگار مانده بود و ببخش ! اگر هميشه پيش از رسيد...

به سلامتي همه مامانايي كه وقتي صداشون كنيم ، ميگن : جانم . و هر وقت صدامون مي كنن ، ميگيم: چيه ؟ ها....؟ به سلامتي مادرايي كه مي تونن تا 10 تا فرزندشونو نگهداري كنن اما 10 تا فرزند ، نمي تونن از يه مادر نگهداري كنن . به سلامتي مادرايي كه با حوصله راه رفتن رو به بچه هاشون ياد دادن ولي تو پيري بچه هاشون خجالت مي كشن ويلچرشون رو هل بدن . به سلامتي مادرايي كه وقتي غذا سر سفره كم مياد ، اولين كسي كه از اون غذا دوست نداره ، خودشه . به سلامتي مادر ، تنها كسي كه وقتي شكمشو لگد مي زدم از شدت شوق مي خنديد . به سلامتي مادر كه ديوارش از همه كوتاهتره . به سلامتي مادر به خاطر اينكه از سلامتيش هميشه به خاطر ما گذشته . ...

مادر يعني به تعداد همه روزهاي گذشته تو ، صبوري! مادر يعني به تعداد همه روزهاي آينده تو ،‌ دلواپسي! مادر يعني آرامش همه خوابهاي كودكانه در بيداري ! مادر يعني بهانه بوسيدن خستگي دستهايي كه عمري به پاي باليدن تو ، چروك شد ! مادر يعني بهانه در آغوش كشيدن زني كه نوازشگر همه سالهاي دلتنگي تو بود!  مادر يعني باز هم بهانه مادر گرفتن ........................!   مادران پاكند ،‌ همچون ياسها  گوهراني بهتر از الماسها  قلبشان دشتي ز مهر و عاطفه  روحشان لبريز از احساسها                       ...

سيزده بدر امسالم مثل سال قبل كه هواشناسي اعلام كرده بود ، هوا باراني ميشه . خونه مامان جون بوديم و بعد از نوش جان كردن جوجه كباب به باغهاي اطراف فيروز - بهرام رفتيم . باز هم مينا خاله كدبانو بود . بچه ها كه از بازي سير نميشند وقتي از باغ بر مي گشتيم گير دادند كه مارو به پارك ببريد . مخصوصا ايليا جونم كه هزار ماشالله پر از انرژيه .   ...