روز پدر مبارك

سايه ات كم مباد اي پدر !

من نبودم و تو بودي ، 

وقتي بود شدم تو تمام بودنت را به پايم ريختي ، حال سالهاست كه با بودنت زندگي مي كنم .

هر روز و هر لحظه ، هر آن و هر دم تو هستي .

ببخش ! آنقدر هستي كه گاهي نمي بينمت . ببخش ! تمام ناداني ها و نفهمي ها و كج فهمي هايم را ، اعتراض ها و درشتي هايم را و هر آنچه را كه آزارت مي دهد .

دستانت را مي بوسم و پيشانيت را ، كه چراغ راه زندگيم بودي و هستي و خواهي بود .

پدرم ! ببخش ! اگر پاي تك درخت حياطمان پنهاني غصه هايي را خوردي كه مال تو نبودند .

ببخش ! اگر ناخن هاي ضرب ديده ات را نديدم كه لاي درهاي بسته روزگار مانده بود و ببخش ! اگر هميشه پيش از رسيدن تو خواب بودم .

اما امروز بيدارتر از هميشه آمده ام تا به جاي آويختن بر شانه ات بوسه بر بلنداي پيشانيت بزنم .

خاك پايت هستم تا هست و نيست ، هست و به حرمت شرافتت مي ايستم و تعظيم مي كنم . 

پدر بشنو اين حرف فرزند خويش ، عزيز و گرامي و دلبند خويش 

تويي مايه ي بود و پيدايشم ، كنارت به ناز و به آسايشم 

پدر تكيه گاه وجود مني ، تو سرمايه ي بودني 

روز پدر رو به پدر نازنين و زحمت كش خودم و همه پدران زحمتكش تبريك ميگم و از همين جا دست همشون رو مي بوسم .