گفتني هايي از ايلياي مامان

فرشته نازنينم هرچه قدر كه محبت من به تو بيشتر ميشه تو اون محبت را صد برابر ميكني . بعضي وقتها به خودم ميگم دخترها مهربون ترن و پسرها خشن ترن. ولي از لحاظ محبت نسبت به ماماني فكر ميكنم تو از دخترها هم مهربونتري . بعضي وقتها اينقدر بهم محبت نشون ميدي كه اطرافيان ميگن پسر هم اينقدر لوس . ولي من دوست داشتنهات رو باور دارم آخه مگه بچه تو اين سن و سال ، نصف شب يادشه كه اظهار محبت كنه . تو شبي نشده كه غلت بزني و من و بغل نكني و نگي كه ماماني دوستت دارم . هر شب ما اينجوري ميگذره: مثلا من بلند ميشم و تورو كه سر و ته شدي و اصلا هم طبق معمول هميشه چه تو زمستون و چه تو تابستون رواندازي روت نميذاري باشه ،‌ ميذارم روي متكات . همون لحظه تو ميگي ماماني؟ مامان ميگه: جونم . تو ميگي :ماماني دوشت دارم . ماماني ميگه :منم دوستت دارم عمرم .يا بعضي از شبها تكونم ميدي برميگردم ميبنم نشستي ، ميگم: ايليا جان چيه ماماني جيش داري؟ ميگي نه . ميگم ماماني :گشنته؟ ميگي نه ،ميگم: پس چيه گلم ؟ ميگي :ماماني خيلي دوشت دارم . با گفتن اين دوستت دارم ها برعكس همه دلم ميگيره ميگم: خدايا چرا اين موقع شب بچه اين حرفهارو تكرار ميكنه ؟‌خدايا نكنه از شاغل بودن من در رنجه ؟‌نميدونم !‌ خدايا ايليامو در پناه خودت حفظ كن درسته كه روزا پيش آجي ميمونه ولي احساس مي كنم كه خيلي تنهاست . حيف كه ناچارم وگرنه عزيز دل ماماني ، ثانيه اي ازت دور نميشدم . هر كاري برات ميكنم كه تنهايي رو احساس نكني ولي هيچ كدومش جواب نداده هر كدوم اونها چه اسباب بازي ، چه كارتونها و .... فقط لحظه اي از تنهايي تو كم ميكنه . ماماني رو ببخش عزيزم . كه بيشتر روزو تنهايي . خيلي دوستت دارم جوري كه اگه بدنم رو ذره ذره كني ايليا ايليا ازش ميريزه .ميپرستمت چون شايسته ستايشي . دستتاي كوچولوتو ميبوسم كه بيشتر روزو مامانو احساس نميكنه و وقتي به خونه ميام فقط بي تابي ميكني كه پيشت دراز بكشم تا نوازشم كني . عاشقتم . ميبوسمت . بوس بوس

 خدايا دستانم خالي است و دلم غرق آرزو 

                       يا دستانم را توانا گردان يا دلم را خالي از آرزو