دل خوشيها كم نيست ..........
خدايا !
وقتي كه دلم از اين و آن ، از زمين و زمان مي گيرد،
نگاهم را به سوي آسمان تو مي گيرم ،
و آنقدر با تو درد دل مي كنم ،
تا كم كم چشمهايم با ابرهاي بارانيت همراهي مي كنند و قلبم سبك مي شود .
آن وقت تو مي آيي و تمام فضاي دلم را پر مي كني
و من ديگر آرام مي شوم
و احساس مي كنم كه هيچ چيز و هيچ كس نمي تواند مرا از پاي در بياورد !
چون تو را در قلبم دارم .............
روزگارا ! تو اگر سخت به من مي گيري ، با خبر باش كه پژمردن من آسان نيست .
گرچه دلگيرتر از ديروزم ، گرچه فرداي غم انگيز مرا مي خواند ،
ليك باور دارم كه ، دل خوشيها كم نيست . پس :
زندگي بايد كرد .
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی